Ik zat net op de middelbare school en had wat nieuwe vriendinnen gemaakt. Door deze meiden ontmoette ik een van de grootste liefdes van mijn leven. Ik raakte verslaafd. Ik zat op wolk zeven. Mijn hele kamer hing vol met posters en foto’s. Zelfs op het plafond. Ik zong elk liedje. Ik las elk tijdschrift omdat ik zo verschrikkelijk graag wilde weten wat mijn Liefde aan het doen was. Ik keek elk tv-programma waar mijn Liefde verscheen en ik ging naar de concerten. Ik heb me er later een tijdje diep voor geschaamd.

Afgelopen vrijdag belde mijn moeder me op. Mijn Oude Liefde kwam op tv. Gekromde tenen en vlinders in mijn buik. Ik zat zowat te gillen op de bank. Flitsen van ruzie’s met ouders, niet gedaan schoolwerk en mijn eigen veilige droomwereld met mijn Oude Liefde kwamen voorbij. Na het optreden belde ik mijn moeder terug.

“Ze geven een concert! Daar wil ik heen!” *gegiechel*
“Ja?!”
“JA! Ik wil erheen en jij gaat mee! *gegiechel* Wil jij kijken voor kaartjes mam?”

Wat later op de avond kreeg ik een email van moeders, de kaartjes zijn 99 euro. Moeders vond het een beetje te duur. Ik ook. Ik was echt heel erg verliefd. Eigenlijk wil ik ze heeeeeel graag zien. Ik kan het me niet veroorloven. Teleurgesteld en terug in de realiteit werd ik zaterdagochtend wakker. Ik vond het volgende emailtje in mijn mailbox:

Ik heb je wens vervuld *hint hint* voor volgend jaar juli.

Het is een verjaardagscadeau.

JE GAAT NAAR TAKE THAT

18 JULI 2011

Ik krijg die enorme glimlach niet van mn gezicht en luister al het hele weekend naar hun heerlijke afgezaagde jaren 90 liedjes 😀

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=hEcGGu6B20c]