Het is de eerste maandag van de zomervakantie. Ik besloot niet 6 weken als een prinses op de erwt te gaan zitten grienen over onmogelijkheden. Ik besloot actie te ondernemen. Actie begon vandaag officieel. Ik kan bijna niet meer lopen van de pijn in mn rug en mn kuiten.
Ik heb namelijk een baantje erbij. In de schoonmaak.
Ik ben na dag 1, vol respect en waardering voor de vrouwen die ik deze vakantie vervang. Mn hele lijf doet zeer.
Er werd zo af en toe op me neergekeken. Er werd hier en daar tegen me gepraat alsof ik ze niet allemaal op een rij had. Jeweetwel, alsof ik alleen korte zinnen en simpele woorden zou kunnen begrijpen. Terwijl ik hun pisvlekken en remsporen uit de wc’s sta te boenen.
Ik rende heen en weer met doekjes, dweilen, sponsjes, zakjes en stofzuigers. Ik wilde het soms wel uitschreeuwen als iemand me weer meewarig in de weer zag met pleeborstels en oud papier. Ik deed het niet.
Morgen om 6 uur begint het feest weer. Deze hoogopgeleide interieurverzorgster is best een beetje trots op zichzelf. Geen gejank, geen geklaag. Gewoon lekker werken.
En aan het eind van de zomer 34 jurken kopen
😉
