Op mn oude middelbare school naar het docentencabaret kijken. Vlak voor de diplomauitreiking. Omdat mn vriendinnetje meespeelde. Die daar na haar stage is blijven werken. Ik had een gereserveerde stoel. Het was écht leuk.
Het was ook een mini tripje down memory lane.
“We hebben maar 1 eis! Met zn allen naar Parijs!” dit scandeerden we op de trap. In de centrale hal. Omdat niet iedereen mee mocht op het kunstuitje naar Parijs. We blokkeerden de hal. We belden de radio. En de krant.
Na afloop van het cabaret werden er herinneringen opgehaald. S. en ik keken elkaar aan en fluisterden schijnheilig: ‘wij deden dat niet hè. Naaaah.’ Terwijl we glimlachend nog een slokje bier namen. We waren die jaren eigenlijk best stout. En rebels.
S. liet me ook nog wat anders zien. Een ingelijste tekenopdracht van een ander vriendinnetje van ons. Uit 1995. Al 14 jaar hangt zij daar trots aan de muur. 😀
0 reacties
Heerlijk die vooral ondeugende herinneringen
😉 🙂
Wat gaaf