De schrijfcursus. De eerste drie avonden waren opstapavonden, lessen om te zien of je door wilde gaan naar de basislessen. Het is een cursus voor volwassenen. Of het klikt in zo’n groep is altijd nog maar de vraag. De meeste mensen doen de opstapcursus en stromen door naar de basiscursus en een aantal stopt ermee. Ik vind het echt fijn op de cursus. Iets voor mezelf. Een avondje ontspannen. Op de schrijfcursus doen we diverse associatieoefeningen om een beetje in de schrijfstemming te komen. Er zit een vaste opbouw in de lessen. Dit vind ik erg prettig. De laatste twee keer hebben we een nieuwe aanwinst onder de cursisten gekregen. Ik moest afgelopen maandag bij een van de schrijfoefeningen samenwerken met de nieuwe aanwinst. Ik kwam er achter dat ze niet zo goed bij mij paste. Het leek net twee uur ’s middags. Ik in mijn lokaal met een leerling die ik uit moest leggen dat ze de opdracht niet helemaal goed begrepen had. Dat ze goede ideeën had, maar dat ze niet helemaal aansloten bij de bedoeling die de docent voor ogen had of die pasten bij de opdracht. Ik merkte aan mezelf dat ik mijn juffengezicht opzette en als een juf tegen haar begon te praten. Ook tijdens haar verhalen over haar studie. Tijdens haar relaas over de kapotte lichten op haar fiets en de jongens die een aantal keer zo hard tegen haar fietswiel hebben getrapt zodat er een slag in zit. En ook tijdens haar gefrustreerde verhalen over een buitenbeentje zijn en zich niet echt thuis voelen. Ik ben een juf gebleven en heb haar begrijpend aangekeken. Ik heb wat dooddoeners in het gesprek gegooid en toch kwam ik niet van haar af. Ze bleef op me wachten na de pauze om met mij samen naar boven te lopen. Ik werd gillend gek van de nieuwe aanwinst.
Ik ben zeer pedagogisch gebleven. Onze schrijfdocent wat minder. Die vroeg 5 minuten voor het einde van de avond aan alle cursisten of de nieuwe aanwinst mocht blijven. De nieuwe aanwinst zat ook gewoon nog aan haar tafeltje toen de vraag werd gesteld. Ik was meer dan verbaasd en slikte mijn frustratie weg. De docent maakte het bijna onmogelijk om iets te mompelen in de richting van een afwijzing. En ik ben al zo’n held op sokken. Ik vind het sneu hoor voor de nieuwe aanwinst. Ze wil graag nieuwe mensen ontmoeten. Maar ik heb het idee dat ze dat op de verkeerde manier doet. Zo’n schrijfcursus is niet de plek om je minder een buitenbeentje te voelen. Ik vind dat de nieuwe aanwinst niet op deze cursus thuishoort. En ik wil écht niet meer met de nieuwe aanwinst samenwerken. De nieuwe aanwinst is namelijk 15.
0 reacties
ja de nieuwe aanwinst is nog nat achter haar oren en loopt zowat in de luiers rond.
gewoon vriendelijk mededelen aan de juf denk ik
Ik ben het met je mama eens; zou het toch even bespreken met Margriet. Het moet wel leuk blijven natuurlijk.