Koh Pha Ngan / Koh Tao

Koh Pha Ngan is het eiland voor de full moon partijen. Bij aankomst werden we zowat van de boot afgetrokken naar een bungalowparkje toe in Had Rin. Gratis taxi en maar 600 baht per nacht. We hadden een redelijk nette kamer. Onder de fluoriserende verf. Maar schoon. Tenminste, tot Beest ging douchen. Bij zijn gespetter kwamen er allemaal beestjes achter de pijpen vandaan. Hele vieze wormen. Die heel snel bewogen. Na een grondige schoonmaakbeurt van de kamermeisjes, waren de wormen nog steeds niet verdwenen. Wij besloten tot een andere slaapplaats (het strand – Sunset Beach – was ook niet om over naar huis te schrijven). 
Die goedkope 600 Baht hebben we geweten. Die avond was er een poolparty. Een van de beroemdste op het hele eiland, schijnt. Als je zin heb in een lloret-zuip-en-sex-vakantie dan is Coral Bungalows the place to be. We hebben ons dood zitten schamen en kapot zitten lachen. Dronken Engelsen die op tafels gingen staan. En dansen. En er weer vanaf vielen. Keihard vielen. Tot bloedens toe.

Na een roemoerige bijna slapeloze nacht (vol vieze-beestjes-dromen) zijn we de volgende ochtend verhuisd naar Palita Lodge. Een prachtig park. Mooie tuin. Direct aan het strand (een super strand overigens). Aardige, lieve en nette mensen. Lieve honden die de hele tijd bij ons kwamen liggen. Een super zwembad. Ontbijt inclusief. We hebben nog wat van de 1700 Baht per nacht af kunnen lullen omdat de huisjes naast ons verbouwd werden en we dus wakker zouden worden met getik en geboor (waar wij natuurlijk als roosjes doorheen sliepen). Dus voor 1000 Baht per nacht zaten wij gebakken. Aan de enorme kakkerlak (15 centimeter in lengte) die achter het netje in de badkamer zat moest ik even wennen. De salamander die acher de wc woonde liet mijn Beest een keer enorm schrikken. Maar verder hebben we weinig last gehad van beestjes.
We hebben een aantal heerlijke lui-lekker-dagen gehad. Beetje uit eten. Een beetje meefeesten. Een beetje dronken worden. Een beetje zwemmen en een beetje bruin worden. We hebben de Reggea Magic Boottocht om het eiland gedaan. Erg gezellig. Zwemmen, lunchen, waterval en meer van die toeristische dingen. Het snorkelen heb ik even aan me voorbij laten gaan. Aangezien ik weer hyperventilerend niet langer dan 25 seconden onder water kon blijven van de angst van het onder-water-zijn.
Beest heeft een nieuwe hobby gevonden. Iedereen is hier fan van die vuur/fakkel/kunstjes. Beest kocht een frisbee. Mijn eigen labrador 🙂

Vanochtend hebben we met pijn in ons hart uitgecheckt en zijn we met de boot naar Koh Tao gegaan. We werden weer bijna van de boot afgetrokken door mensen die ons een duikcursus aan wilden smeren. En meteen in een resort wilden stoppen als we bij hun zouden duiken. Met diepe zuchten hebben we toch een taxi kunnen vinden. We hebben niet eerst naar een resort gebeld. Dit deden we eerder wel. Maar het bleek iedere keer niet nodig. Hadden we het nou maar wel gedaan. We hebben van hot naar her gelopen. De meeste resorts wilden ons niet aannemen als we niet kwamen duiken bij ze. De anderen zaten allemaal barstens vol. Uiteindelijk hebben we een kamertje gevonden. En voor morgen een bungalow gereserveerd.

We zijn hier wel snel weer weg. Het strand is stom. Er staat enorm veel wind. En alles. Echt alles, draait om duiken. Beest zit met zijn oor en ik krijg al angstaanvallen krijg als ik aan het snorkelen ben. Laat staan dat ik de grootsheid van de zee moet confronteren onder water. De 3D-wereld in. Zwemmend. Met neplucht. Ergens waar ik niet kan stan en normaal kan ademen. Brrrrrrr. Misschien is dit toch niet zo ons eiland.