Klaar voor de start… Af!

Stakingen. Keuzeavonden voor mijn mentorklas. 80 boekverslagen nakijken. 160 toetsen nakijken. Cijfers invoeren. Schoolfeest. Rapportvergaderingen voorbereiden. Rapportvergaderingen voeren. Cijfers nakijken. Rapporten schrijven. Sinterklaasmiddag op school. Sinterklaasavond bij schoonouders. Een weekendje Dusseldorf. Kerstborrel. Mentorgesprekken met leerlingen. Mentorgesprekken met ouders. Projectontwikkeling voor de zelfstandigheidsuren. Sectievergadering. Naar Acda en De Munnik. Elke donderdagavond naar school. Vergadering van de Vereniging van Eigenaren. De schoolkrant opzetten. Een werkboek maken voor mijn begeleiding van anderstalige leerlingen. De anderstaligen begeleiding opzetten. Het kwartaalbericht maken. Kerstactiviteitendag. Tweede hypotheek regelen. Offertes aanvragen voor dubbel glas. Offertes aanvragen voor het verbouwen van de wc. En dit alles tussen de vier dagen lesgeven door.

Ik ben moe. Doodmoe. Ik loop op mijn tandvlees. De kerstvakantie moet worden gebruikt voor mijn eigen studie. In jauari moet ik afstuderen. Ik kon het even niet opbrengen om te bloggen, een boek te lezen, in bad te gaan, een film te kijken of te ontspannen in het algemeen.

Ik heb dit weekend eindelijk uitgeslapen. We zijn vanavond uit eten geweest en hebben een bioscoopje gepakt. Ik heb iets meer rust. Ik verlang zo hevig naar de kerstvakantie, dat ik bijna uit elkaar barst bij het idee dat ik gewoon 1 dag, 1 hele dag, helemaal niets hoef, niets moet en dat er niets op me ligt te wachten. Geen boekwerk vol met to do’s. Geen zeurende stem in mijn achterhoofd.

Vier dagen kerst-in-een-hotel. Geen internet, geen mentroklas en geen studie. Ik barst écht bijna van verlangen.