Ik heb een Stiefvader. Mijn eigen Ouwe Rups. Mijn Ouwe Rups heeft na 15 jaar nog steeds zijn Leidse Rrrrrr. Ookal woont hij al 15 jaar niet meer in Leiden. Hij heeft thuis ‘borretjes’ (bordjes) en ‘sneetjes’ (boterhammen). Zijn stiefkind ‘wordt meissie’ (ongesteld) en toen hij deze BaB uit ging leggen wat ‘Faxisten’ waren, snapte ik er niet zo veel van, omdat hij eigenlijk facisten bedoelde. Mijn Ouwe Rups is een wereldvent.
Mijn Ouwe Rups is ook een ouwe rocker. Ik ben een grote BaB geworden met The Moody Blues, Pink Floyd, Deep Purple, Elo, Crosby, Stills, Nash & Young, Toto, Mike Oldfield, Eurythmics, Yess en vooral Joe Cocker.
Mijn eerste concert ooit, was als 14 jarig BaBje. Ahoy, mijn Ouwe Rups en Deep Purple. Afgelopen vrijdag zijn we naar Joe geweest. Mijn Ouwe Rups, mijn moeder en ik. Ik voel me altijd weer even een kleine BaB als ik met mijn ouders op pad ben. Geen zorgen, geen hypotheek, geen rekeningen, geen boodschappen en geen verantwoordelijkheid. Mijn Moeder en mijn Ouwe Rups zijn de afgelopen jaren naar elk concert van Joe geweest. Voordat die Heerlijke Joe ermee stopt móest ik hem live gezien hebben. ’s Middags naar Zuidplein. Gewinkeld tot we erbij neervielen en uit eten bij een heel lekker Chineesje.
We zaten op de tribune in de arena van Ahoy. We konden alles zien, wc dichtbij, drinken dichtbij en ik kon ook zo even heen en weer wippen voor een dansje. Ik moest de hele tijd lachen als Joe zijn kikkersprongetje deed aan het einde van een liedje en als hij uithaalde (lees: schor in de microfoon grommen/gillen, zijn armen stijf recht voor hem uit). GE-WEL-DIG!
Tweederde van het publiek bestond uit mensen die al recht hebben op hun AOW, maar wat heerlijk om te zien hoe ze uit hun dak gaan als Joe staat te zingen. De een stond naar zijn mening heel hip te dansen, de ander stond te "rocken". Er waren headbangende 65 +ers en vrouwen van 50 die dachten dat ze een paaldanseres/stripper waren toen Joe "You can leave your head on" zong.
Mijn Ouwe Rups heeft op zijn stoel zitten genieten van Joe. Vol bewondering. Joe en mijn Ouwe Rups zijn namelijk even oud. "Hij doet het toch maar even" en "Wat een pijp muziek he?!" waren de zinnen die continu over zijn lippen kwamen. We hebben alledrie genoten met emmers. Van elkaar, de mensen om ons heen en van Joe.
Een van de hoogtepunten was toch echt wel "With a little help from my friends". Onderstaande versie komt in de buurt 🙂
leannevanbeek.nl 
Zo’n man hoort eigenlijk niet in zo’n onpersoonlijke zaal als het/de(?) Ahoy te staan.
Mijn moeder gebruikt trouwens ook altijd sneetjes brood voor boterhammen. Ik had er nog nooit bij stilgestaan dat sommige mensen dat misschien vreemd vinden!
LikeLike
Hoi lee,
Erg leuk stukje moest er om lachen onze ouwe rups en mopperkont.
heb ouwe rups het laten lezen gisteren en hij zat weer te wibbelen op zijn stoel van de muziek.
Was gaaf en erg gezellig die dag.
we hebben genoten met emmers
je ma
LikeLike
@She: inderdaad, ik zie hem liever in een klein zaaltje.. of eigenlijk nog beter.. een prive concert bij mij thuis 😀
@Moes: HELE grote emmers 😉
LikeLike
Je bent de derde al die ik over dit concert hoor. Lijkt me, zo te lezen, dus echt een geweldig optreden geweest. Waarom zijn de mooie optredens altijd zo ver bij mij vandaan??? Nou ja, dat is je straf als je helemaal in het verre oosten blijft wonen, denk ik.
LikeLike