Heel veel mensen vragen of ik geniet van mijn 6 weken vakantie. Ik kijk die mensen geïrriteerd aan zeg dan heel hard nee. Ik hoef geen les te geven. Dat is waar. Ik hoef niet elke morgen om tien voor half negen fris en fruitig mijn moppies uit te leggen hoe het nou ook alweer zit met het werkwoordelijk gezegde. Ik hoef geen toetsen na te kijken. Ik hoef geen vergaderingen bij te wonen. Ik hoef niet weggestopt in het rookkamertje snel snel mijn sigaretje weg te paffen voordat de pauze alweer voorbij is. Dat allemaal niet. Wat ik wel moet, is werken.
Ik ben nog steeds mijn studie aan het afronden. Twee weken geleden ben ik met mijn elegante hakjes over de sloot van de Geschiedenis van de Taalwetenschap gesprongen. Een vak waar ik al 5x tentamen in heb gemaakt. Nu kreeg ik een mondeling en net net net aan was ik er. Er stonden echter nog twee grote verslagen/nota’s in mijn computer die ook nog ingeleverd moesten worden. Allebei bijna af, allebei misten ze alleen nog een conclusie en een laatste correctie, allebei al bijna een jaar in mijn digitale archieven, allebei rustig wachtend op inspiratie. De ene nota heeft vanochtend (52 pagina’s tellend) mijn mailbox verlaten. Een jaar te laat. Af. De Heerlijkheid. De andere geeft iets meer problemen, meer uitzoekwerk en meer frustratie. Het moet af. Moet.
Naast de twee vooruitgeschoven nota’s heb ik ook nog een stapel toetsen liggen die herzien moeten worden. Ik moet nog een Jonge Jury project in elkaar zetten. Ik moet nog een POP (persoonlijk ontwikelingsplan) schrijven en ik moet nog 7 kijkverslagen in elkaar zetten. Ik moet mijn inschrijving bij de nieuwe opleiding en uitschrijving bij de universiteit regelen, mijn bachelorexamen aanvragen en mijn cijfers laten controleren door de administratie. Dit allemaal voor volgende week vrijdag.
Ik zit al twee weken achter mijn computer. Ik tik me suf, ik denk me suf en ik rook me suf. In mijn eigen huis, op mijn eigen computer, met mijn eigen koffie, zonder vergaderingen en zonder werkwoordelijk gezegde, maar ik kan wel zo lang doen over een sigaret als ik zelf wil.
Volgende week, vrijdag 3 augustus. Dan heb ik vakantie. Dan zit ik drie weken met mijn dikke billen op een verlaten Grieks eiland al die boeken te lezen waar ik het afgelopen jaar niet aan toegekomen ben. Maar nu. Nee. Nee ik heb geen vakantie en nee ik geniet er ook niet echt van.
0 reacties
Maak je borst maar nat schat, het ziet er naar uit dat we met de wet BIO in aantocht heerlijk POPjes mogen blijven schrijven…. tot we met pensioen gaan 😉