Goodbye Stranger

Ik heb een hele grote dikke rooie jeweetwel kater. Al de hele dag. Ik sleep me voort van klas naar klas, van onderwerp naar onderwerp en van lokaal naar lokaal. Ik kwam vies te laat op school vanochtend. Een collega was zo lief om mijn mentorklas op te vangen, omdat hij wist dat ik gisteren een beetje de beest uit zou hangen.

Het papier is binnen. Écht binnen. Het zit in een mapje, staat in mn boekenkast en ik koester het. Met mijn koestering komt ook een gevoel van afkeer boven drijven. Ik heb 6 jaar lang rondgelopen op een faculteit, waar ik eigenlijk niet op mijn plek zat. Veel onaardige docenten, veel onbegrip voor thuissituaties en een overschakeling van het oude doctoraal programma naar een Bachelor-Master systeem. Mijn studententijd was niet de mooiste tijd van mijn leven. Ik ben een blauwe maandag lid geweest van een studentenvereniging. Ik ben niet op kamers gaan wonen in mijn studentenstad, maar anti-kraak in mijn eigen stad. Ik heb veel mensen leren kennen, maar nooit echt een studentenvriendengroep opgebouwd. Ik had er geen behoefte aan, ik was te druk met mezelf en met anderen.

Ik had gisteren het praatje. Ze wisten niet wat ik gedaan had, wat voor werk ik aan het doen was en wat ik wilde worden/ben geworden. Er werden niet eens flauwe grappen gemaakt over mijn P na 4 jaar of over die 6 lange jaren die ik daar rondgewandeld heb. Ik vond het een beetje teleurstellend. Mijn ouders en mijn Dier waren mee. Ze zaten in de collegebanken waar ik ook 6 jaar heb gezeten. De foto geeft wel weer hóe ik daar zat. Altijd met koffie en water.

De rest van de dag heb ik genoten met emmers. Na de uitreiking zijn we in de mensa gaan lunchen. Na de luch is er goed geshopt en ben ik in nieuwe laarzen gestoken. Thuis hebben we een kop koffie gedronken. Een paar goeie pinten Guiness in de Engelse pub mochten ook echt niet ontbreken. Voor het eten wat wijn. Tijdens de broodjes vooraf wat wijn. Garnalen smaken trouwens beter met wijn. Tijdens mijn oerhammetje wat wijn. Toen nog wat wijn. Een heerlijk combinatiedessert, met natuurlijk nog wat meer wijn. Om kwart over negen zaten moeders en ik op de achterbank keer op keer tegen elkaar te vertellen hoe lief we elkaar wel niet vonden, hoe trots zij op mij was en hoe mooi ik mijn nieuwe laarzen wel niet vond en toen nog maar een keer hoe lief we elkaar vonden. Toen Supertramp op de radio was, hebben we heel hard "Goodbye Stranger" mee zitten zingen met zijn tweetjes. Ik had een onvergetelijke dag, de dikke rooie jeweetwelkater meer dan waard…

Omdat we de helft van de tekst verkeerd zongen, heb ik de karaoke versie even bijgevoegd. Kunnen we goed oefenen voor januari, als het tweede bachelordiplomafeestje van ondergetekende plaats moet vinden 😀