Night at the Park. We hebben de hele dag bier gedronken met vreemde mensen en de meest achterlijke en hilarische gesprekken gehad. We zijn gefotobombt. Meedere malen. En Moeders moest natuurlijk een kiekje met de Kraaien.
Van Dik Hout heb ik al zo vaak live gezien. Het blijft geweldig. De Kraaien waren écht heul lekker. The Golden Earring was lekker ouderwets.
En Madness. Oh My. Oh My. Madness. Het was feest. Een groot feest. Ik heb mn moedertje de pit in gelokt. Stiekem. Ze gilde het uit toen One Step Beyond begon. Ze schrok. Ze wist niet wat haar overkwam. Ze gilde. Ze sprong twee keer en ze rende naar achteren. Daar heeft ze op me gewacht. Want ik moest natuurlijk nog even vooraan heul heul hard dansen en meespringen.
Toen ik bezweet, met natte haren (en waarschijnlijk een gekneusde rib) naar achteren kwam lopen, kreeg ik die glimlach van oor tot oor niet van mn gezicht. We hebben we nog meer feest gevierd. Met bier. En wildvreemde mannen. En woest en wild gedans. (Klik voor het filmpje!)
Ik zit nog even na te genieten. Met een paar hitjes. Ik heb even een beetje lak aan de buren *doet armen over elkaar*
Je bent een pechvogel, Je had een kraai willen zijn.
My friends tell me, she’s the beast inside your paradise.
Wellcome to the house of fun, welcome to the lion’s den, temptation’s on it’s way.
leannevanbeek.nl 
de staat ben je vergeten
LikeLike
Nee. Die vond ik echt slecht. En dus het noemen niet waard 😉
LikeLike