Dus. Hij is begonnen. No Impact Week.
Tijdens No Impact Week kijk je naar, en pas je je gedrag aan op het gebied van consumeren, afval, transport, voedsel, energie & water. Dit zijn veel van de onderwerpen waar het om gaat bij het verduurzamen van je levensstijl. Aan de hand van een handleiding ga je elke dag een stapje verder. Ook kijk je hoe je de impact die je wel hebt op het milieu, kunt compenseren met goede dingen voor je omgeving.
Gewapend met drie grote lege boodschappentassen ging ik naar school. Een voor blik, een voor plastic, een voor papier. Zouden mijn leerlingen écht geïnteresseerd zijn? Zou ik ze een heel heel heel klein beetje meer bewust kunnen maken van hun omgeving? De hele week geleidelijk opbouwen. Ik had zo mijn twijfels. Zou ik dat echt bij mijn leerlingen voor elkaar krijgen?
Normaal begin ik elk lesuur met 20 minuten tot een half uur lezen. In hun eigen boek, of een boek van mij. Na een minuut of tien moesten de boeken op de hoek van de tafel en startte ik het clipje over No Impact Man.
Na het filmpje barstte de discussie los. “Geen tijd”, “Geen geld”, “Geen zin”, “Wat een gedoe” en “Daar hou ik me echt niet mee bezig”, waren veel gehoorde kreten. Tijdens de discussie probeerde ik mijn leerlingen te porren voor bijvoorbeeld alleen het licht uit doen in ruimtes waar ze niet waren of thuis eens te praten over afval scheiden. Ik vertelde ze van mijn voornemens voor deze week. Mijn eigen koffiebeker mee naar school bijvoorbeeld en geen plastic bekertjes gebruiken. Het mocht niet baten. Het was allemaal maar onzinnig.
Indruk. Ik moest indruk op ze maken. Mijn hoofd ratelde als een bezetene en ik schudde twee clipjes die ik pas had gezien uit mijn mouw. Ze maakten indruk op mij. Ik twijfelde. Moest ik ze laten zien? Zou het niet te heftig zijn? Ik deed het toch.
The Majestic Plastic Bag & Midway
Ze waren stil. Doodstil. Langzaam en een stuk minder rumoerig kwam er weer een discussie op gang. Een hele andere nu. Er werd nagedacht over kleine dingen. Minder lang douchen, afval scheiden, geen plastic of verpakkingen gebruiken en met de fiets naar school komen. Een ommekeer. Binnen 10 minuten. Ook over de verschillende grootte van de knoppen op de wc werd nagedacht. Sommige leerlingen wisten eigenlijk niet zo goed waarom er twee knoppen op de wc zitten op school. Ik vertelde dat je voor een kleine boodschap ook de kleine knop gebruikt.
“Oh echt juf? Is die kleine knop op de wc alleen voor plasjes doorspoelen? Waar is die grote knop dan voor?” (Alsof ik niet doorhad dat ze me poep en plas wilden laten zeggen – 16 jaar hè. 16 jaar).
Met een uitgestreken postzegel keek ik de klas rond. “De kleine knop is voor als je een plas gedaan hebt. Met die grote knop gebruik je meer water met doorspoelen. Die gebruik je dus alleen als je hebt gescheten.”
Wijsneuzen.
leannevanbeek.nl 