Speurtochten

Vorig jaar waren wij ook in Griekenland We zaten redelijk centraal, dus alles was op loopafstand. Alleen het mooiste strand van het eiland, was aan de andere kant van het eiland. Daar gingen we altijd heen met de bus. Voor het luttele bedrag van 1,20 euro zaten wij na 20 minuten door de bergen rijden heerlijk aan zee met een boek. Totdat de bus niet kwam. In de snikhette middagzon stonden wij te verbranden bij de bushalte, aan de grote weg. Iedere normaal denkende Griek lag een middagdutje te doen. De winkels waren dicht en de bus kwam maar niet.

Ik vond het eng, doodeng. Een scooter huren en in Griekenland rond rijden op de snelweg. Ik wilde het pertinent niet. Maar toen die bus na anderhalf uur er nog steeds niet was, heb ik mijn Dier meegesleurd naar het eerste de beste scooterverhuurbedrijf. Vanaf die dag gingen wij elke dag naar het strand op de scooter. Wij wilden dit jaar meteen maar gaan voor de scooter. Toen we erachter kwamen dat we zo’n twee kilometer van het centrum af zaten, berg op, toen helemaal.

De hostes wilde ons een scooter aansmeren voor 200 euro voor drie weken. Wij zouden het de volgende ochtend laten weten. De eerste middag/avond kwamen we al meteen goed terecht. We zijn naar beneden gelopen en gingen op speurtocht naar een scooterverhuurbedrijf om te vergelijken (Hoe Nederlands….). De eerste de beste die we tegenkwamen was van een Nederlandse vrouw die met een Griek getrouwd was. Voor 160 euro zouden wij drie weken lang een Kimcotje mogen huren. Dat was een openbaring. Misschien viel er nog wel meer van de prijs af te praten. We zouden misschien nog wel terug komen.

Ons hele ritme was in de war. Een nacht niet geslapen, om 6 uur ’s ochtend vliegen, een beetje slapen in het vliegtuig en het gevoel hebben dat je al 48 uur wakker bent. We hadden honger. We stierven van de honger. Wij zijn naar het eerste de beste Griekse eethuisje gegaan wat we konden vinden. Mijn Dier wilde namelijk traditioneel Grieks eten. Draadjes vlees in tomatensaus. De eigenaar van de taverne was ook getrouwd met een Nederlandse vrouw. Na wat over en weer gepraat vertelden wij van de scooter. Zij verwezen ons door naar het bedrijf waar we al om informatie waren wezen vragen. We kregen een kaartje mee en moesten zeggen dat we door hen doorgestuurd waren. Om half acht belden ze een taxi voor ons, omdat we niet meer op onze benen konden staan van vermoeidheid en niet nader te noemen hoeveelheden bier en Samos wijn. De tweede dag gingen we terug naar het verhuurbedrijf. De Griekse God van de Nederlandse hielp ons. Mijn Dier wordt steeds beter in onderhandelen blijkbaar. We konden de Kimco meenemen voor 140 euro voor drie weken. Hoera! We waren mobiel. Hij rammelde, hij pufte, hij zuchtte en berg op ging hij maar 20 kilometer per uur terwijl alle autos je met 120 km per uur voorbij kwamen razen, maar we hebben het hele eiland gezien.

Na die eerste avond in de taverne zijn we nog een aantal keer terug geweest naar de vriendelijke Griek en zijn Nederlandse vrouw om te eten. Alle andere dagen zijn we eigenlijk bij ons appartement blijven eten. Bij het zwembad pachtte Nikos en Mama een restaurantje. Om 11 uur ’s ochtends gingen ze open en om 12 uur ’s avonds werden we er meerdere malen uitgetrapt omdat die lieve lieve mensen ook wel eens een keer naar bed wilden.
Ze deden elke dag boodschappen, elke dag heerlijk Grieks eten, elke dag stond Mama te zwoegen ten te zweten in de keuken om het iedereen naar de zin te maken. Nikos deed de bediening, de drank en de babbel. Het eten was zo goed, dat wij er niet weg te slaan waren ’s avonds. Mijn Dier is  even oud als de dochter van Nikos en Mama en ik ben even oud als hun zoon. Ik lijk (qua uiterlijk en mijn doen en laten) op hun dochter en we konden allebei niet meer stuk. We werden verwend. We werden volgestopt. We kregen echt van alles. Extra water voor ’s nachts, fruit voor op het strand, koekjes, koffie, wijntjes, ouzo’s, likeurtjes en ik kan nog wel even doorgaan.

Als je ooit van plan bent om naar Samos te gaan, ga dan naar appartement Andromeda in Samos stad. De mensen zijn zo vriendelijk en lief (ook het personeel) en het uitzicht is echt geweldig. Wij keken elke avond naar de zonsondergang over de hele baai van Samos stad en we werden wakker in een oase van rust (of door de toeter van de ferry dienst).

Het uitzicht 😀

Wij waren in de veronderstelling dat als je een appartement boekt op vakantie, dat daar dan ook een keukentje en een koelkastje bijzit. Wij houden er namelijk van om ’s ochtens in ons eigen tempo een kop koffie te zetten (vaak half naakt) op onze eigen tijd (en niet van 7.30 tot 10.00 uur ontbijtgezeur). In die van ons zat geen keukentje. We hadden wel een koelkastJE. Er pasten alleen een aantal flesjes in en kleine blikjes bier. De yoghurtjes, kaas en tosti’s waar wij ons zo op verheugden,  moesten we bij aankomst meteen uit ons hoofd zetten.

Er was grote ongerustheid over de bosbranden deze zomer in Griekenland. Wij hebben er eentje meegemaakt, vlakbij ons appartement/hotel. We kwamen terug van een dag touren en strand en niemand mocht met de auto de bergweg op. Alles was afgezet. We hadden overdag al een aantal blusvliegtuigen en een blushelikopter gezien, maar we zaten aan de ander kant van het eiland. We hebben achteraf de verhalen gehoord. Het zeewater opscheppen en uitstrooien over de brand scheen erg spectaculair te zijn. Een oud vrouwtje had bedacht dat ze een paar schoenen niet meer wilde. In plaats van de schoenen weg te gooien, besloot ze de schoenen maar gewoon te verbranden in haar tuin. Wat een flinke bosbrand tot gevolg had.

We hebben een aantal dagen rustig bij het zwembad gehangen. Maar die zullen over de hele vakantie op één hand te tellen zijn. We waren eigenlijk op zoek naar het beste strand. Na een aantal redelijke strandjes gezien te hebben, eindigde onze speurtocht de eerste week. We ontmoetten een heel lief Nederlands stel (A en T) en zij hadden het paradijs gevonden. Libadaki. Het was alleen bekend onder Griekse mensen, er waren bijna geen toeristen. De weg ernaartoe was wel een helse rit. Na een kilometer of zes over het asfalt, moest je twee kilometer over een onverharde weg stuiteren. Helse pijnen in mijn billen en een halve hersenschudding, maar dan hadden we de hele dag om bij te komen met een heleboel boeken, onze backgammon en vier op een rij verslaving, gratis bedjes, gratis parasollen, gratis zitzakken, gratis beachvolley, gratis kano’s, gratis batjes en aan het eind van de dag vroeg de dude achter de bar aan jou wat je de hele dag had gegeten en gedronken.

Het stappen/uitgaan was niet zoveel op Samos. Wij zaten redelijk dichtbij de enige vier tenten waar ’s avonds wat te doen was. De drankprijzen waren best aan de hoge kant, iedereen stond stil, er werd niet tot weinig gedanst en qua muziek leek het op de Baja in Rotterdam, elke 30 seconden een ander nummer. We besloten met dat andere stel (A en T) op zoek te gaan naar een discotheek aan de andere kant van het eiland. De taxirit in het donker was eng. Doodeng. Ik heb mijn ogen dichtgedaan en ik was blij toen de chauffeur eindelijk afremde en om zijn 15 euro vroeg. We moesten een klein stukje lopen en op een pleintje was dan de discotheek. Het was nog redelijk vroeg, het zag er verlaten uit. We zijn eerst nog wat gaan drinken. Na wat rondvragen zeiden de locals dat het ook niet zo speciaal was. Er zat nog wel een andere in de haven, maar daar moesten we 7 euro entree betalen, puur en alleen omdat we toeristen waren. Alle Grieken mochten zo doorlopen. Dat vonden wij niet eerlijk en we zijn er ook niet naar binnen gegaan. Eigenlijk zouden we naar huis gaan, maar toen wilde mijn Dier toch nog even in die discotheek gaan kijken. En dat heeft hij geweten. Entree was ook 7 euro, maar hier kregen we een drankje erbij. Er gingen nog meer mensen naar binnen, dus we hebben het toch maar geprobeerd. Het was klein, maar de muziek was wel ok. Met ons biertje in de hand namen we het publiek op. We vroegen ons af of er zo’n tekort aan vrouwen was op Samos, want er stonden zoveel mannen in die discotheek. Er waren een paar jonge meiden, maar die stonden vooral met elkaar te dansen en op een gegeven moment ook met elkaar te zoenen. Er kwam een vent van twee meter achter mijn Dier staan (mijn dier zat op een kruk tegen de muur aan). Een lederen pet op, gilet aan en een hele foute jaren ’80 snor. Ik begon al wat te vermoeden, maar mijn Dier bleef rustig om zich heen kijken. Er kwam een jongen naar de mannelijke helft van het stel waar wij mee waren. Hij vroeg aan A of hij alleen was of dat het meisje waar hij mee stond zijn vriendin was. A antwoordde dat dat inderdaad zijn vriendin was. De jongen droop af. Ik stond mezelf te bescheuren. Mijn Dier kroop steeds verder weg in zijn hoekje en A en T kwamen ook niet meer bij van het lachen. In onze speurtocht naar dé discotheek van Samos, waren we in een gay & lesbian tent terecht gekomen. We misten alleen nog de politieagent en de indiaan.