Ik woon tegenwoordig niet zo heel ver van mijn werk (4 minuten fietsen) en ik ga dan ook elke ochtend trouw op mijn stalen ros die 4 minuten te lijf. In regen, felle zon of harde wind, ik ben die 4 minuten de koningin van mijn wereld. Ik moet bekennen dat ik een verschrikkelijke hekel heb aan sport en fietsen is nog net op het randje, daar kan ik af en toe nog wel een beetje van genieten ( lees: wind mee, muziek op mijn hoofd en GEEN regen).
Ik fietste vorige week met een kennis naar de stad. Hij moest erg lachen om mijn toeter. Ik heb namelijk een gifgroene kikkertoeter op mijn fiets zitten. Hij vond het maar een raar gezicht. Ik vertelde hem het beschamende verhaal achter de toeter en waarom ik mezelf beloofd heb om nooit meer met hele korte rokjes op de fiets te gaan zitten. Hij reed zowat tegen een lantaarnpaal aan van het lachen. (Voor het hele verhaal: KLIK! )