En zo ben je ineens 25. Een kwart eeuw oud. Een kwartje. Een gouden leeftijd.
"Zo jong nog?" hoor je al die oude bokjes denken. Ja, zo jong nog. Toch voelt het alsof ik haast moet maken met een koophuis, een leaseauto en kinderen.
"Je begint pas!" zeggen ze allemaal heel vrolijk als ik een kleffe hand en drie zoenen krijg.
Als je 25 jaar getrouwd bent, heb je een gouden bruiloft. Ik heb de afgelopen week besloten dat ik de komende jaren mijn gouden leeftijd naar beneden ga schroeven.
"Hoe oud bent u nou geworden juf?" vragen de schatten als ik met een katerig hoofd voor de klas ga zitten.
Volmondig en trots antwoord ik: "21 jaar, jonge juf ben ik hè?"